Morgen is het Allerzielen, een gedenkdag, vanuit de westerse rooms-katholieke traditie, waarop overledenen worden herdacht. Een dag die ver voorbij de religie zijn weg heeft gevonden in de maatschappij. De betekenis van deze dag wordt omarmd door velen omdat we liefhebben, omdat we herinneren en omdat we ons voor altijd verbonden blijven voelen met overleden dierbaren.
Een belangrijke boodschap omdat het ook zo benadrukt dat overleden dierbaren een plek van betekenis in je leven blijven innemen en met je mee blijven lopen. Iets wat centraal staat in elk rouwproces. Diegene die een dierbare verloren heeft behoudt een unieke blijvende band met de overledene en haalt hier vaak steun en kracht uit.
Judith Peters deed hier onderzoek naar en bundelde “verhalen van verlies” in wat een troostrijk boekje is geworden: “Ze kwamen nog één keer terug”. Een boekje met persoonlijke verhalen over het gemis en de leegte maar meer nog over de ervaren liefde en de blijvende verbinding. Een mooie boodschap die ik je vandaag mee zou willen geven en die je wat mij betreft het hele jaar door mag koesteren, voelen en delen. Verhalen van verbinding door verlies…
De boodschap van de mus
Het is begin februari en ik ben in mijn eentje onderweg naar een huisje op de Veluwe. Binnen 4 maanden tijd zijn mijn moeder en mijn vader overleden en nu, de week na de uitvaart van mijn vader, heb ik me-time nodig om alles even te laten bezinken. Tijd alleen om de stilte te voelen, de rust en de leegte....
Als ik aankom bij het huisje en een rondje door de grote tuin loop hoor en zie ik musjes kwetteren in de heg. Het raakt me. Mijn moeder was gek op musjes en het wemelde er altijd van in de tuin van mijn ouders. Ook in het hospice waar zij de laatste weken van haar leven doorbracht kwamen de musjes in de tuin en ze genoot ervan. Ik had zelfs een prachtig overtrek met musjes gekocht voor in haar kist. Ze vond het een mooie gedachte dat ze met haar mee zouden reizen als het moment daar was. Sinds haar overlijden had ik geen musjes meer gezien en hier in deze tuin zijn ze dan, om me te omringen met liefde.
De volgende dag ga ik de hottub in, die in de tuin bij het huisje staat, en terwijl ik daar lig komt er één musje recht tegenover me zitten en begint te tjilpen. Tranen rollen over mijn wangen als ik in gedachten tegen het musje zeg dat hij me vast komt vertellen dat alles goed komt. Hij blijft naar me kijken, tjilpt door en ik voel dat mijn zin niet klopt: "Je komt me niet vertellen dat alles goed komt, je komt me vertellen dat alles goed is" en op het moment dat ik dat in mezelf uitgesproken heb vliegt hij weg. Ik heb zijn boodschap begrepen en voel aan alles dat mijn moeder me op deze manier heeft laten weten dat alles goed is, hier en daar. Dat mijn vader goed aangekomen is en zij weer samen zijn, in liefde verbonden..PS: Op www.verhalenvanverlies.nl kun je ook jouw persoonlijke verhaal delen en vele andere verhalen lezen.
PS 2: Judith haar boekje is hier te koop :-) Door de aanschaf maak je vervolgonderzoek mogelijk.